ตัดหน้าอก “เจ็บ” ทุกคน

อย่าโกหกว่าไม่เจ็บครับ มันไม่ได้ทำให้เราดูเท่ห์ขึ้น
ไม่มีใครไม่เจ็บ ทุกคนมีเส้นประสาท มันต้องทำหน้าที่รับรู้ความรู้สึกของมัน จะเจ็บมาก เจ็บน้อย ก็ว่าไปตามจริง

หลายวันก่อน แอดมีโอกาสได้พูดคุยกับ อาจารย์หมอจามรี เรื่องนี้
อาจารย์ขำที่แอดเล่าว่า มีหลายคนบอกว่า ตัดหน้าอกแล้วไม่เจ็บ
“มีดบาดก็เจ็บ ฉีดยาก็มีเสี้ยววินาทีที่จี๊ด มดกัดก็สะดุ้ง ยุงกัดยังตกใจ นับประสาอะไรกับการโดนมีดผ่าตัด คนนะเธอ ยังไงมันก็รู้สึก” (อาจารย์กล่าว)

มีดหมอ กรีด เนื้อเรา แหวกเข้าไปในเส้นประสาท คว้าน และ ตัด เอาสิ่งที่อยู่ใต้ผิวหนังเราออกมา จากนั้น จึงเย็บให้ติดกัน ยิ่งคนที่หน้าอกใหญ่ ต้อง ย้าย หัวนมมา เย็บ ใหม่อีกจุด

(วิดีโอการผ่าตัดหน้าอก https://www.youtube.com/watch?v=9GFYPcmPqFA)

กว่าเลือดจะหยุด กว่าเนื้อจะเชื่อมกัน กว่าร่างกายจะเยียวยาตัวเอง เราต้องกินยาช่วยอีก กินสารอาหารดี ๆ ต้องพักผ่อน หยุดการยกของหนัก เพื่อช่วยเหลือให้ร่างกายเราฟื้นฟูตัวเองให้ดีที่สุด หลังตื่นจากการผ่าตัด นอนพักได้ใหญ่ ๆ จะลุกเข้าห้องน้ำก็เจ็บ เผลอบิดตัวแรงก็เจ็บ มีแค่ตอนนอนหลับด้วยฤทธิ์ยา กับตอนโดนวางยาสลบที่จะไม่รู้สึกเจ็บ

*ทุกคนเจ็บหมด อยู่ที่ว่าเจ็บมาก เจ็บน้อย และอยู่ที่ #กล้าพอที่จะพูดมั้ยว่ามันเจ็บ

คนที่กล้าพูดว่าเจ็บ คือ คนที่กล้ายอมรับความจริง อยู่กับความเจ็บปวดได้เหมือนเป็นเพื่อนอีกคนหนึ่ง และผ่านช่วงเวลานั้นมาได้อย่างสวยงาม

เราควรภูมิใจที่เรา “กล้า” เอาร่างกายของเรา ขึ้นเขียงผ่าตัด ให้หมอลงมีด สร้างบาดแผลฉกรรจ์ ที่แม้แต่คนทั่วไปยังไม่กล้าทำ ต้องนอนซมสภาพย่ำแย่ ไร้สติ ในวันที่ออกจากห้องผ่าตัด มันไม่มีใครที่ “อดทน” ได้มากเท่าเราหรอกครับ การรับฮอร์โมน ก็ต้องเจอเข็มฉีดยา ปักลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อ ทุก 2 – 4 อาทิตย์ และต้องเจอเข็มเจาะเลือด แทงเข้าเส้นทุก 3 เดือน เพื่อดูดเลือดไปตรวจ ทั้งหมดนี่ก็เพื่อให้เราได้อยู่ในร่างที่แท้จริง

แอดบอกเลยว่า #คนที่เข้าสู่กระบวนการข้ามเพศทุกคน มันต้อง #มีความอดทนสูงและรับมือกับความเจ็บปวดได้ดี ทุกคนควรภูมิใจในตนเองครับ กว่าเราจะมาถึงจุดนี้ได้ ไม่รู้เสียเลือดไปกี่ลิตร เสียเงินไปกี่แสนแล้ว

#ถ้าใครถามว่าเจ็บมั้ย? ตอบไปเลยว่าเจ็บ แต่ผ่านมันมาได้สบาย และภูมิใจที่เป็นตัวเองทุกวันนี้

Credit: ขอบคุณ vdo จาก คุณ Oho! สมาชิกกลุ่มไลน์ครับ